χοόπλαστος

-ον, Μ

αυτός που έχει πλαστεί από χώμα, από πηλό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χόος / χοῦς (ΙΙ) «χώμα» + πλαστός (< πλάσσω), πρβλ. πηλό-πλαστος].